# Type minstens 2 karakters om te zoeken # Klik op enter om te zoeken of ESC om te sluiten

Boeken

(1 recensie)

Augustusgras

Anna Jean Mayhew

Heb jij dit boek gelezen? Laat dan nu je recensie achter en maak kans op een gratis boek!

Beschrijving

Op een zinderend hete dag in augustus 1954 gaat Jubie Watts voor het eerst met vakantie. Vanuit North Carolina rijdt het hele gezin in een volgepakte auto naar Florida, samen met de zwarte hulp Mary. Zo lang als de 13-jarige Jubie zich kan herinneren is Mary er; om schoon te maken, om te koken, om Jubie te kalmeren na een woede-uitbarsting van haar vader, om haar te troosten als haar moeder onbereikbaar is. Hoe verder ze in het zuiden komen, hoe meer verbodsborden voor zwarte mensen ze tegenkomen. Jubie beseft met een schok dat die ook voor Mary gelden. Als ze onverwachts stranden met hun auto, volgt er een afschuwelijke confrontatie met de plaatselijke bewoners. Jubie moet onder ogen zien dat niet alleen de wereld om haar heen een verschrikkelijk oord kan zijn, maar dat ook haar ouders daarin geen verschil willen maken. Dan neemt Jubie de moedigste beslissing van haar leven. Het verhaal van Jubie Watts, die opgroeit in een tijd die broeit van spanning en verandering, is tegelijk een universeel verhaal over liefde, verdriet, hoop en moed. Anna Jean Mayhew groeide op in het zuiden van de Verenigde Staten, in een tijd dat de rassenscheiding nog volop aan de orde was. Ze was hoofdredacteur van twee tijdschriften en eigenaar van een persbureau. ‘Augustusgras’ is haar debuutroman.

1 recensie/beoordeling van Augustusgras

  1. Martijn

    Martijn

    Het mooie van literatuur is dat het je blik verbreedt, je laat inleven in andere tijden en plaatsen, andere mensen. Hoewel je de dieperliggende oorzaken van het racisme dat in de jaren ā€™50 diep in de Amerikaanse samenleving verankerd was niet leert kennen in Anna Jean Mayhews zorgvuldig opgebouwde debuutroman, krijg je wel een duidelijk beeld van de uitwerkingen hiervan in het leven van alledag.

    In de zinderende zomer van 1954 gaat de dan 13-jarige Jubie samen met haar twee zussen, haar broertje en haar moeder voor het eerst op vakantie. Het reisdoel is hun oom die een huis aan het strand heeft, waarom vader niet meegaat komen we gaandeweg te weten. Ook in de auto zit Mary, de donkere hulp in de huishouding. Voor de kinderen is ze een soort tweede moeder, een baken op zee, vooral voor Jubie, die zich soms in de steek gelaten voelt door haar echte moeder. Zeker na de regelmatig terugkerende woede-uitbarstingen van vader, die zich wel erg vaak op Jubie lijken te richten.

    Door de nieuwsgierige ogen van de opgroeiende, soms tegendraadse Jubie, krijg je een indringend beeld van het leven in het gezin, maar ook breder, de samenleving. Hoe verder het gezin naar het zuiden afreist, hoe duidelijker de scheiding tussen blank en zwart. De borden ā€˜voor negers verbodenā€™ staan steeds prominenter opgesteld, in de bus zijn de voorste plekken voor de blanken, negers mogen niet in de zee zwemmen, ā€™s avonds niet door blanke wijken lopen, niet in hotels slapen, niet van toiletten gebruik maken. Het gezin van Jubie behandelt hun hulp als een van hen, maar dat komt ze geregeld op kritiek te staan. Ondertussen is er in het gezin echter ook van alles aan de hand: waarom heeft Jubie striemen op haar benen, en wat is er gebeurd tussen haar vader en moeder? Steeds vaker leert Jubie voor zichzelf op te komen, haar eigen keuzes te maken.

    Anna Jean Mayhew laat je van dichtbij meemaken hoe het was om op te groeien in een wereld die, in elk geval achteraf, zoā€™n duidelijk gebrek aan medemenselijkheid en naastenliefde vertoont. Het gebruikte perspectief, en de observaties van de 13-jarige Jubie, roepen herinneringen op aan Amerikaanse klassiekers als Spaar de spotvogel van Harper Lee. Sommige dialogen in de roman waaieren misschien wat veel uit, maar dit hoort ook wel weer bij de aantrekkingskracht van het boek. De afwisseling tussen heden en verleden zorgen daarbij voor extra diepte. De personages ontwikkelen zich, leren van hun fouten en groeien als het ware in hun rol. Naast de ontwikkeling van Jubie is ook de verandering die zich bij moeder voltrekt opmerkelijk. Pas tegen het eind kan ze haar kinderen de liefde bieden die ze nodig hebben en vallen haar maskers, noodgedwongen, een voor een af. ā€œZe kwam overeind en strekte haar armen uit. ā€˜Knuffel?ā€™ Haar schouders voelden als vogelbotjes. Ik gaf haar een kus op haar wang, die nog een beetje plakkerig was van de crĆØme. ā€˜Welterusten, mam.’ā€

Voeg een recensie of beoordeling toe

De nieuwste christelijke boeken in je mailbox.

Schrijf je net als 4.101 anderen in voor onze nieuwsbrief met boekentips.