# Type minstens 2 karakters om te zoeken # Klik op enter om te zoeken of ESC om te sluiten

Boeken

(1 recensie)

‘s Nachts droomde ik van vrede

Carry Ulreich

Heb jij dit boek gelezen? Laat dan nu je recensie achter en maak kans op een gratis boek!

Beschrijving

‘s Nachts droom ik van vrede vertelt het tot nu toe onbekend gebleven verhaal van Carry, een joods meisje dat tijdens de Tweede Wereldoorlog is
ondergedoken in Rotterdam. Dapper houdt ze zich staande terwijl de wereld om haar heen instort. Ze gaat werken bij de Joodse Raad en hoort op die manier alle verschrikkingen uit de eerste hand, en ziet mensen voor haar ogen weggevoerd worden.

Carry Ulreich (1926) heet nu Carmela Mass en woont in Israƫl. In november hoopt ze 90 jaar te worden. Ze heeft zelf de laatste versie van haar dagboek nog doorgelezen en van een proloog voorzien. Ze volgt de publicatie van haar dagboek met grote belangstelling.

1 recensie/beoordeling van ‘s Nachts droomde ik van vrede

  1. Edith

    In 1941 krijgt de joodse Carry Ulreich voor haar vijftiende verjaardag een dagboek cadeau. Ze schrijft hem vol met zaken die belangrijk zijn in het leven van een tienermeisje zoals: jongens, verliefdheid, feestjes, school, vriendinnen en elke maand maar weer die terugkerende buikpijn (tante op bezoek). Naarmate de oorlog voortduurt, wordt Carryā€™s wereldje steeds kleiner. Ze mag niet meer fietsen, moet ā€˜s avonds binnen blijven en mag niet meer reizen met de tram of bus. Steeds meer vrienden en kennissen om haar heen verdwijnen: ze worden opgepakt of duiken onder. Op 16 oktober 1942 is het voor de familie Ulreich ook zover. Vader, moeder, Carry en zus Rachel met haar verloofde Bram duiken onder. Uit christelijke naastenliefde neemt de roomse familie Zijlmans het gezin gastvrij op in hun huis.Carry maakt niet zoveel meer mee, maar schrijft toch schriften vol. Het wel en wee van de families Ulreich en Zijlmans wordt uitgebreid besproken, maar ook de joodse feestdagen, haar toekomstplannen en het verloop van de oorlog. Dankzij de berichten van Bob Zijlmans en Radio Oranje blijft Carry goed op de hoogte van de recente ontwikkelingen.Bij elke goed bericht lijkt de vrijheid en vrede weer een stapje dichterbij te komen.

    De vergelijking met het andere joodse tienermeisje dat met haar ouders en zus ondergedoken zat is bij het lezen snel gemaakt. Historicus Dr. Bart Wallet brengt in zijn inleiding de overeenkomsten en verschillen tussen Anne Frank en Carry Ulreich uitgebreid ter sprake. Het zijn de verschillen die dit boek juist zo interessant maken om te lezen.

    Amsterdam/ Rotterdam. In Annes dagboek lezen we veel over de situatie in Amsterdam. Carry woonde met haar familie in Rotterdam. Hoewel er voor de oorlog zoā€™n 13.000 joden in Rotterdam woonden is er niet zo veel over gepubliceerd. Dankzij Bob Zijlmans, die bij het verzet zat, krijgen we veel informatie.

    Liberaal/ Orthodox. Anne groeide op in een Liberaal joods gezin. De joodse achtergrond en het geloof speelden in haar dagboek een veel kleinere rol dan bij Carry. Carry groeide op in een traditioneel joods gezin. Ze schreef veel over de joodse regels, gebruiken en feestdagen. Het niet na kunnen leven van deze regels maakte de situatie voor Carry soms best moeilijk, maar klagen deed ze niet.

    Omgaan met ergernissen. Anne deed in haar dagboek vaak haar beklag over de ander Achterhuisbewoners. Carry mopperde maar een enkele keer over de mensen om haar heen (familie Zijlmans houdt soms wat eten voor zichzelf achterā€¦).

    Vrijheid. De Achterhuisbewoners zaten goed verscholen en moesten zich altijd stilhouden. Slechts vier mensen waren van hun situatie op de hoogte. De Ulreichs konden zich vrij door het huis bewegen; alleen als er bezoek kwam moeten ze naar hun slaapkamer. Een enkele keer waagden de gezinsleden zich zelfs op straat, bijvoorbeeld voor een bezoek aan de tandarts of het doen van een boodschap.

    Het dagboek. Carry schreef haar dagboek puur voor zichzelf en haar eventuele nageslacht. Anne droomde ervan om het later uit te kunnen geven, ze herschreef daarom vele stukken in haar dagboek.

    Verzorging. De bewoners van het Achterhuis werden verzorgd door mensen met wie ze al jarenlang een goed contact hadden, mensen die ze door en door vertrouwden. De Ulreichs vonden maar liefst drie jaar lang onderdak bij een familie die vreemd voor hen was.

    Het grootste verschil. Maar het grootste verschil is natuurlijk dat Carry en haar familie de oorlog overleefd hebben. De dag na haar diploma-uitreiking (in 1946) trouwde Carry met haar leraar Hebreeuws en vertrok samen met hem naar Jeruzalem. Het contact met de familie Zijlmans bleef lange tijd bewaard. Carry schreef zelf de epiloog achterin het boek en maakte (op hoge leeftijd) nog mee dat haar dagboek uitgegeven werd. Annes dagboek hield plotseling opā€¦.

    Het boek is een goede aanvulling op de vele oorlog(dag)boeken die er zijn. De informatie die Carry geeft over Rotterdam, haar geloof en het verloop van de oorlog maken het boek interessant om te lezen. Wat ik erg mooi vind, is de kinderlijke schrijfstijl van Carry. Juist hierdoor krijg je een goed beeld van de manier waarop een tienermeisje de oorlog beleefde.Tot slot maken de vele fotoā€™s en het uitgebreide personenregister het boek compleet.

    Op dit moment ben ik bezig met geld in te zamelen voor het adopteren van de namen van omgekomen joodse slachtoffers uit ons dorp. Om die reden ben ik wat gaan spitten naar de achtergrond van deze gezinnen. Wat ik erg bijzonder vind, is dat vier van de acht Noordwijkse families (waar ik informatie over verzamel)hun wortels in Rotterdam hebben liggen. Zo wandelde Carry regelmatig door een straat (de Heemraadsingel) waar Ć©Ć©n van deze families tot 1942 gewoond heeft; ze moeten elkaar (in deze gesloten joodse wereld) dus zeker hebben gekend. Maar het meest bijzonder vind ik dat Carry, Rachel en Bram bevriend waren met de kinderen van Ć©Ć©n van deze gezinnen en dat hun namen heel vaak in het boek voorbijkomen. Carry was zelfs in stilte smoorverliefd op Ć©Ć©n van de jongens! De naam van de vader van deze kinderen staat vermeld op het oorlogsmonument in ons dorp. Door de dagboekcitaten van Carry en het personenregister van Bart Wallet is deze naam voor mij nu niet zomaar een loze naam meer. Door het boek heb ik heb echt het idee gekregen dat ik deze familie heb leren kennen. Ik ben daarom erg blij dat dit boek op mijn pad gekomen is.

Voeg een recensie of beoordeling toe

De nieuwste christelijke boeken in je mailbox.

Schrijf je net als 4.092 anderen in voor onze nieuwsbrief met boekentips.